Бичих гэдэг гайхалтай мэдрэмж шүү. Гэхдээ юм бичнэ гэдэг дуртай цагтаа үзэг цаастай зууралдахыг хэлэхгүй байх. Хүн бүр л янз янз. Аминдаа л бусдад зориулж бичээд байгаа юм уу даа гэж зарим хүмүүс халаглаж суудаг биз. Амьдрал дэндүү баялаг. Сайхан бичвэр амьдралын сайханыг, бас саарыг мэдрэх тэр агшинд л ямар ч саадгүйгээр сэтгэлээс минь урсан гардаг юм уу? даа.
Ямартай ч хэн нэгэнд таалагдах гэж биш сэтгэл доторх мэдрэмжүүдээ л үг холбон тэрлэж суудаг энгийн нэгэн зуршил гэх үү дээ. Бачуурсан, балмагдсан, шантарсан, гунигласан, гутарсан үедээ яг ингээд бичиж суухад өөрийн эрхгүй сэтгэл хөнгөрөөд сайхан байдаг юм. Яг л хэн нэгэнтэй үзэл бодлоо хуваалцаж байгаа юм шиг сайхан шүү. Тиймээс л би ойлгомгүй ч юм шиг, утгаггүй ч юм шиг жижигхэн зүйлс бичиж суудаг юм. Магадгүй энэ жижигхэн бичвэрүүд эргээд хархад сайхан дурсамж болно гэдэгт итгэлтэй байдаг байна.