ҮНЭ ЦЭНЭТЭЙ ХҮН БҮРТ ЗОРИУЛЖ БИЧИВ....
Балалуурдаад хэзээ ч арилдаггүй зүйл гэж байдаг. Нэгэнт сийлэгдсэн зүйлийг огт ор мөргүй болгоно гэдэг бас л хэцүү. Магадгүй арилгасан ч заавал ямар нэгэн толбо, ул мөр, гэмтэл учруулж байж л үгүй хийнэ. Үүнтэй адил нэгэнт зүрх сэтгэлд минь сийлэгдсэн бол, дотоод ертөнцөд минь тодорхой байр суурийг эзэлсэн бол хэзээ ч арилахгүй байх. Арилгах гэж хичээх тусам зүрх сэтгэл минь шархалж, зүсэгдэж, маш том сорви л болж үлдэнэ шүү дээ. Сорви ямар муухай зүйл билээ. Сорвийг харах тусам тэр гуниг, тэр л шаналал үргэлж сэргэдэг. Зүрх сэтгэлтэй аймшигтай сорвитой болсоноос зүрх сэтгэлд минь сийлээстэй л байж байг.
Тэр нь хамгийн зөв шийдвэр. Яагаад хэн нэгнийг сэтгэлдээ хайрлаж болохгүй гэж. Яагаад зөвхөн өөрийн дотоод ертөнцдөө дурсамж болгон хадгалж болохгүй гэж. Яагаад бүхнийг зөвхөн ямар нэгэн цэг тавьж, дуусгавар болгох гэж туйлширах ёстой.
Яагаад тэр нандин холбоог, нөхөрлөлийн холбоог уйтгар гунигаар дүүргэж, зүрх сэтгэлийг нь шархалсан, зүсэгдсэн сорви болгох ёстой гэж. Би ийм л зүйлээс хамгийн их айдаг. Яагаад гэвэл миний хамгийн хайрлаж, хүндэтгэдэг хүн зүгээр надаас нүүдлийн шувуу шиг нэг л намар нисэн одоод, дахиж хэзээ ч ирэхгүйгээр явах ёстой гэж. Магадгүй тэр шувуу нисэн одоод дахиж ирэхгүй, дахиж уулзахгүй, харахгүй байх нь түүнд амарч үлдэж хоцорч байгаа тэр хүнд ямар байх бол. Магадгүй өөрийн гаргасан бүхий л шийдвэртээ насан туршдаа л харамсах тийм л хувь тавилан хүлээх мэт санагддаг. Тиймээ би хайртай хүнээ алдахаас айдаг. Огт харилцах эрхгүй болхоос айдаг. Өөрийн мунхаглалаас болж өөрөөсөө түлхэж, хамгийн нандин, үнэ цэнэтэй тийм нэгнийг зүгээр л зүрх сэтгэлээсээ арчихаас хамгийн их айдаг. Нөхөрлөл зааримдаа хайраас илүү гэж. Гайхалтай үг шүү. Ядаж л сэтгэл зүрхэнд минь үүрд сийлэгдэх нандин дурсамж хэвээр хадгалагдах учраас. Эрхэм найзууд минь. Надад та бүхэн минь үргэлж миний сэтгэл зүрхэнд минь сийлээстэй, өөр өөрийн гэсэн байр суурийг эзэлсэн байдаг учраас надаас явмаар байна, нөхөрлөлөө үгүй хийе гэж хэзээ ч битгий хэлээрэй. Хайртай хүн гэдэг миний эргэн тойронд намайг хүрээлэн буй бүхий л хүмүүс юм шүү. БИ НӨХӨРЛӨЛДӨӨ ЦЭГ ТАВИХЫГ ХЭЗЭЭ Ч ХҮСЭХГҮЙ. МАГАДГҮЙ НАМАЙГ ҮНЭХЭЭР МАРТАХЫГ ХҮССЭН, ЧИН СЭТГЭЛЭЭСЭЭ ГОМДООСОН, НАДАД ИТГЭХЭЭ БОЛЬСОН, НАМАЙГ ҮЗЭН ЯДАХ ТЭР МӨЧИД, НАМАЙГ УУЧЛАХЫГ ХЭЗЭЭ Ч ХҮСЭХГҮЙ БАЙХ ТЭР Л МӨЧИД Л ЭНЭ ШИЙДВЭРИЙГ ГАРГААРАЙ. Магадгүй тэр л мөчид би хүлээн зөвшөөрч чадах байх....
Яагаад тэр нандин холбоог, нөхөрлөлийн холбоог уйтгар гунигаар дүүргэж, зүрх сэтгэлийг нь шархалсан, зүсэгдсэн сорви болгох ёстой гэж. Би ийм л зүйлээс хамгийн их айдаг. Яагаад гэвэл миний хамгийн хайрлаж, хүндэтгэдэг хүн зүгээр надаас нүүдлийн шувуу шиг нэг л намар нисэн одоод, дахиж хэзээ ч ирэхгүйгээр явах ёстой гэж. Магадгүй тэр шувуу нисэн одоод дахиж ирэхгүй, дахиж уулзахгүй, харахгүй байх нь түүнд амарч үлдэж хоцорч байгаа тэр хүнд ямар байх бол. Магадгүй өөрийн гаргасан бүхий л шийдвэртээ насан туршдаа л харамсах тийм л хувь тавилан хүлээх мэт санагддаг. Тиймээ би хайртай хүнээ алдахаас айдаг. Огт харилцах эрхгүй болхоос айдаг. Өөрийн мунхаглалаас болж өөрөөсөө түлхэж, хамгийн нандин, үнэ цэнэтэй тийм нэгнийг зүгээр л зүрх сэтгэлээсээ арчихаас хамгийн их айдаг. Нөхөрлөл зааримдаа хайраас илүү гэж. Гайхалтай үг шүү. Ядаж л сэтгэл зүрхэнд минь үүрд сийлэгдэх нандин дурсамж хэвээр хадгалагдах учраас. Эрхэм найзууд минь. Надад та бүхэн минь үргэлж миний сэтгэл зүрхэнд минь сийлээстэй, өөр өөрийн гэсэн байр суурийг эзэлсэн байдаг учраас надаас явмаар байна, нөхөрлөлөө үгүй хийе гэж хэзээ ч битгий хэлээрэй. Хайртай хүн гэдэг миний эргэн тойронд намайг хүрээлэн буй бүхий л хүмүүс юм шүү. БИ НӨХӨРЛӨЛДӨӨ ЦЭГ ТАВИХЫГ ХЭЗЭЭ Ч ХҮСЭХГҮЙ. МАГАДГҮЙ НАМАЙГ ҮНЭХЭЭР МАРТАХЫГ ХҮССЭН, ЧИН СЭТГЭЛЭЭСЭЭ ГОМДООСОН, НАДАД ИТГЭХЭЭ БОЛЬСОН, НАМАЙГ ҮЗЭН ЯДАХ ТЭР МӨЧИД, НАМАЙГ УУЧЛАХЫГ ХЭЗЭЭ Ч ХҮСЭХГҮЙ БАЙХ ТЭР Л МӨЧИД Л ЭНЭ ШИЙДВЭРИЙГ ГАРГААРАЙ. Магадгүй тэр л мөчид би хүлээн зөвшөөрч чадах байх....
НАЙЗ НӨХӨРЛӨЛ ГЭДЭГ ЯАХЫН АРГАГҮЙ МИНИЙ АМЬДРАЛЫН ХАМГИЙН ЧУХАЛ ОРЦ.
2014.07.27нд
У.Ганбаяр