Би сууж байна. Зүгээр нэг суугаагүй ээ? Ая сонсож байна. Зүгээр нэг ая сонсоогүй. Сонгодог ая сонсож байна. Сэтгэл нэг л тайван атлаа зүрх минь нэг л хүчтэй. Яг л нэгэн найзын минь хэлсэнээр Амьд байна. Амьсгалж байна гээд л. Судас минь хүчтэй лугшиж бяцхан тархи минь бас л олон бодол дунд төөрсөөр л. Сэтгэл дотор минь бас нэг дайн ч юм шиг, Энх тайван ч юм шиг нэг ер бусын зүйл болж байх шиг.Аяаа цаанаа л нэг сонин содон. Дотроос минь гижигдээд гижигдээд л. Тэгээд би догдлоод л догдлоод л. Бас баярлаад ч байх шиг мөртлөө ганцаардлын өтгөн манан дунд төөрөөөд байх шиг. Юм гэдэг их сонин шүү. Ая гэдэг хүнийг ийм л болгох юм. Ая гэдэг таашгүй, төсөөлөшгүй тийм л ертөнц. Ая гэдэг хүний хамгийн нарийн мэдрэмжийг илэрхийлсэн тийм нарийн зүйл. Хөгжим бүрээс гарах нот бүр, Хөгжим бүрээс гарах тэр эгшиг, уянга бүр бүгд л хүмүүн бидний хамгийн дээд, хамгийн төгс мэдрэмжийг илэрхийлдэг. Гэхдээ ая бүр энгийн зүйлсээс үүсэлтэй. Шувуудын жиргээ, Моддын найгах, сүүмэлзэх чимээн, хүмүүс хоорондын харилцаа, Инээд хөөр, гуниг гутрал, хайр, нүгэл буян, атаа, хорсол, шунал тачаал, Эхээсээ төрөөд хорвоод сайн байна уу? гэж өөрийн цээлхэн хоолойгоор мэлмэрэх хүүхдийн дуу, Баяртай энэхэн амьдрал минь гээд дараагийн аялалдаа гарах гэж буй Хүмүүний үзэх хархын хамгийн эцсийн хязгаар, Оргил энэ бүгд л нийлээд аяыг бүтээдэг. Тиймээ ая бол амьдрал. Хөгжим бол амьдрал. Нот бол амьдрал. Тиймээ Хүмүүний хамгийн сүүлийн ая бол П.Өлзийтөгс гуайн хэлсэнээр үзхийн хязгаар буюу үзэх хархын эцсийн бүр оргол үе юм. Энэ бол хамгийн эмгэнэлтэй мөртлөө хамгийн сайхан ая. Тиймээ Би үхнэ, Чи үхнэ Хамгийн сүүлд таны зохиосон ая л үлдэнэ. Энэ бол миний өнөөдөр ойлгож авсан бяцхан нот. Энэ нотыг би өөрийн зохиох аяны үнэ цэнэтэй нотны нэгээр сонголоо.
У.Ганбаяр
2014.01.18
Comments
Post a Comment